Anoniem over straat, geen gouden hesje aan. Het rapen was binnen een klein halfuurtje gepiept.
Spekglad was het, daarom ging Inge niet mee en ik beperkte me tot het lopen op de rijweg, de Pijlslaan. Da’s veiliger. De peuken liet ik voor wat het was ditmaal en wat ik niet bedacht had, was dat ik bepaald afval niet kon rapen, hartstikke vastgevroren aan de stoep of weg. Het eindigde met een halfvolle zak.
Zwerfgroet
Dorothé
